Τι είναι το P2P; Ορισμός δικτύου Peer-to-Peer και παραδείγματα.

Το P2P ή αλλιώς δίκτυο ομοτίμων (Peer-to-Peer), είναι ένα δίκτυο στο οποίο οι συσκευές συνδέονται απευθείας μεταξύ τους, χωρίς κάποιον κεντρικό διακομιστή. Κάθε συσκευή ονομάζεται ομότιμος (peer) και μπορεί να στέλνει και να λαμβάνει δεδομένα, επιτρέποντας έτσι τον γρήγορο διαμοιρασμό αρχείων, το streaming πολυμέσων και τις συναλλαγές κρυπτονομισμάτων.

Σε ένα δίκτυο P2P, δεν υπάρχει κάποιος κεντρικός διακομιστής που ελέγχει τη ροή δεδομένων. Αντιθέτως, κάθε συσκευή έχει τον ίδιο ρόλο, κάνοντας το δίκτυο πιο ανθεκτικό και πιο δύσκολο να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα. Το P2P μπορεί επίσης να επιταχύνει τον διαμοιρασμό δεδομένων, αλλά τα δημόσια και τα μη επαληθευμένα δίκτυα μπορεί να ενέχουν σοβαρούς κινδύνους που καλό θα ήταν να γνωρίζατε. Σημείωση συντακτών: Εκτιμούμε τη σχέση μας με τους αναγνώστες μας και προσπαθούμε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη σας μέσω της διαφάνειας των εκάστοτε διαδικασιών και της ακεραιότητάς μας. Βρισκόμαστε υπό κοινή ιδιοκτησία με ορισμένα εκ των κορυφαίων προϊόντων του κλάδου, τα οποία ελέγχονται στον εν λόγω ιστότοπο: Intego, CyberGhost, ExpressVPN και Private Internet Access. Ωστόσο, το παραπάνω δεν επηρεάζει τις διαδικασίες αξιολόγησής μας, καθώς τηρούμε μία αυστηρή μεθοδολογία δοκιμών.

Γρήγορη σύνοψη: Τι είναι το δίκτυο P2P;

Σε ένα δίκτυο P2P, κάθε συσκευή παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο και διαμοιράζεται τον συνολικό όγκο εργασιών. Έτσι, δημιουργείται ένα δίκτυο με συσκευές που όλες συμβάλουν στον αποθήκευση και στον διαμοιρασμό δεδομένων. Αντί να βασίζονται σε έναν κεντρικό διακομιστή, κάθε ομότιμος παρέχει τους πόρους του, όπως το εύρος ζώνης και η επεξεργαστική ισχύς, το οποίο βοηθάει στην ομαλή λειτουργία του δικτύου και αποτρέπει την υπερφόρτωση.

Όταν κατεβάζετε ένα αρχείο μέσω ενός δικτύου P2P, αυτό σπάει σε μικρότερα κομμάτια τα οποία φτάνουν στη συσκευή σας ταυτόχρονα από διάφορες συσκευές. Αυτό επιταχύνει τη διαδικασία λήψης, αποφεύγοντας τις επιβραδύνσεις και τη συμφόρηση του δικτύου. Κάθε κομμάτι επαληθεύεται με το που ολοκληρώνεται η λήψη του και τα πρωτόκολλα, όπως το BitTorrent, κρατάνε τα πάντα σε τάξη για να διασφαλίσουν πως το αρχείο θα φτάσει σωστά και ολοκληρωμένο.

Για να χρησιμοποιήσετε ένα δίκτυο P2P, θα χρειαστείτε μια εφαρμογή που είναι σχεδιασμένη για διαμοιρασμό αρχείων peer-to-peer. Αυτές οι εφαρμογές εντοπίζουν ομότιμους με τα αρχεία τα οποία χρειάζονται, διαμοιράζονται κομμάτια του αρχείου και διασφαλίζουν πως τα πάντα τρέχουν σωστά. Είναι ένα αποτελεσματικό και ευέλικτο σύστημα που χρησιμοποιείται για πολλών ειδών διεργασίες, από λήψη αρχείων, μέχρι υποστήριξη αποκεντρωμένων δικτύων.

Πώς λειτουργούν τα δίκτυα P2P;

Τα δίκτυα P2P βελτιώνουν την διαδικασία διαμοιρασμού αρχείων, διαμοιράζοντας τις διεργασίες σε πολλές συσκευές. Ορίστε μια αναλυτική περιγραφή σχετικά με το πώς λειτουργεί το κάθε στάδιο της διεργασίας αυτής:

1. Συμμετοχή στο δίκτυο – Όταν συμμετάσχετε σε ένα δίκτυο P2P, η συσκευή σας γίνεται ένας «ομότιμος» στο σύστημα. Αυτό σημαίνει πως είστε έτοιμοι να διαμοιραστείτε και να λάβετε αρχεία απευθείας από άλλους χρήστες του δικτύου.
2. Διαμοιρασμός αρχείων και πόρων – Κάθε ομότιμος μπορεί να διαθέσει αρχεία ή πόρους σε άλλους χρήστες. Οπότε, εάν ανεβάσετε ένα αρχείο, αυτό αποθηκεύεται στη συσκευή σας και θα είναι διαθέσιμο για λήψη από τους άλλους χρήστες του δικτύου κατευθείαν από τη συσκευή σας.
3. Εντοπισμός αρχείων – Όταν θέλετε να κατεβάσετε κάποιο αρχείο, η συσκευή σας αποστέλλει ένα αίτημα λήψης. Τα δίκτυα P2P έχουν διάφορους τρόπους για να εντοπίζουν αρχεία:
   • Μη δομημένα δίκτυα – Το αίτημά σας αποστέλλεται απευθείας σε αρκετές συνδεδεμένες συσκευές, μέχρι να γίνει ο εντοπισμός του σωστού αρχείου.
   • Δομημένα δίκτυα – Αυτά τα δίκτυα χρησιμοποιούν ένα συγκεκριμένο σύστημα για να αντιστοιχίζουν αρχεία σε συγκεκριμένες συσκευές, οπότε η αναζήτηση ολοκληρώνεται πιο γρήγορα.
4. Λήψη κομματιών του αρχείου – Μόλις το δίκτυο εντοπίσει το αρχείο, γίνεται η λήψη κομματιών του αρχείου ταυτόχρονα από πολλούς ομότιμους. Αυτό κάνει τη διαδικασία λήψης αρκετά πιο γρήγορη και αποτρέπει τον οποιονδήποτε από το να επιβραδύνει τη διαδικασία λήψης σας.
5. Διατήρηση της λειτουργίας του δικτύου – Οι ομότιμοι εισέρχονται και εξέρχονται συνεχώς από τα δίκτυα P2P, οπότε το δίκτυο θα πρέπει συνεχώς να αναπροσαρμόζεται. Συνεπώς, το δίκτυο ενημερώνει διαρκώς τις συνδέσεις και αναδιοργανώνει τα αρχεία για να παρέχει άμεση διαθεσιμότητα, ακόμα και εάν κάποιος ομότιμος αποσυνδεθεί.

Αρχιτεκτονική δικτύων P2P

Δίκτυα επικάλυψης (overlay networks)

Τα δίκτυα επικάλυψης είναι ένα εικονικό επίπεδο που τα δίκτυα P2P συνδέουν τις συσκευές, ακόμα και εάν αυτές δεν είναι φυσικά συνδεδεμένες μεταξύ τους. Μπορείτε να το φανταστείτε σαν έναν χάρτη, ο οποίος βοηθάει τους ομότιμους να βρούνε άλλους χρήστες στο δίκτυο. Αυτό το επίπεδο διαχειρίζεται επίσης τη δρομολόγηση και την ανταλλαγή των δεδομένων, διασφαλίζοντας πως το σύστημα θα είναι πάντα διαθέσιμο, χωρίς να χρειάζεται κάποιος κεντρικός διακομιστής.

Διαμοιρασμός και κατακερματισμός δεδομένων (distribution and fragmentation)

Στα δίκτυα P2P, τα δεδομένα κατακερματίζονται σε μικρότερα κομμάτια και αποθηκεύονται σε διάφορες συσκευές. Με αυτόν τον τρόπο, όταν κατεβάζετε ένα αρχείο, η συσκευή σας κάνει λήψη κομματιών του αρχείου από πολλαπλές πηγές, επιταχύνοντας τη διαδικασία λήψης. Η λήψη δεδομένων με αυτόν τον τρόπο διαμοιράζει επίσης ομοιόμορφα τον φόρτο εργασιών, οπότε δεν υπάρχουν συσκευές που να δέχονται ασταμάτητα αιτήματα.

Πρωτόκολλα επικοινωνίας και επαλήθευση δεδομένων

Τα δίκτυα P2P χρησιμοποιούν συγκεκριμένα πρωτόκολλα, όπως το BitTorrent, για να διαχειρίζονται τη μεταφορά των δεδομένων μεταξύ συσκευών. Αυτά τα πρωτόκολλα καθοδηγούν τις συσκευές σε κάθε βήμα, ξεκινώντας από την εύρεση άλλων ομότιμων, μέχρι την επαλήθευση των κομματιών του αρχείου κατά τη λήψη τους. Όταν ζητάτε ένα αρχείο, το πρωτόκολλο οργανώνει το ποια κομμάτια θα ληφθούν από ποιους ομότιμους και διασφαλίζουν πως το κάθε κομμάτι είναι σωστό.

Εντοπισμός ομοτίμων και διαδικασία σύνδεσης

Για να μπορούν οι συσκευές να διαμοιράζονται αρχεία σε ένα P2P δίκτυο, θα πρέπει να υπάρχει ένας τρόπος να εντοπίζουν η μία την άλλη, γρήγορα και με αξιόπιστο τρόπο. Τα δίκτυα P2P χρησιμοποιούν τα Distributed Hash Tables (κατανεμημένοι πίνακες κατακερματισμού ή DHTs), οι οποίοι οργανώνουν τα αρχεία, συνδέοντάς τα σε συγκεκριμένες συσκευές, χρησιμοποιώντας μοναδικά αναγνωριστικά. Αυτό το σύστημα επιτρέπει στις συσκευές σας να εντοπίζουν ακριβώς το πού είναι κάθε αρχείο και πού είναι αποθηκευμένο το εκάστοτε κομμάτι, για να μπορείτε να ξεκινήσετε άμεσα τη λήψη του.

Ρόλοι ομοτίμων και supernodes

Παρόλο που όλες οι συσκευές σε ένα δίκτυο P2P μπορούν να διαμοιράζονται αρχεία, κάποια δίκτυα αναθέτουν σε συγκεκριμένες συσκευές περισσότερες αρμοδιότητες. Αυτές οι συσκευές, που είναι γνωστές και ως «supernodes», βοηθάνε στη διαχείριση των συνδέσεων και στη διευκόλυνση της εύρεσης των αρχείων, δρώντας ως κόμβοι πληροφόρησης για ομότιμους με μικρότερη επεξεργαστική ισχύ. Αυτός ο διαχωρισμός ρόλων προσφέρει ομαλή λειτουργία σε μεγαλύτερα δίκτυα, διαμοιράζοντας δίκαια τον φόρτο εργασιών και διευκολύνοντας τη λήψη των δεδομένων.

NAT Traversal

Κάποιες συσκευές προστατεύονται από τείχη προστασίας ή από δρομολογητές που μπλοκάρουν συγκεκριμένα είδη διαδικτυακής κίνησης, γεγονός το οποίο δυσκολεύει τις συνδέσεις P2P. Για να παρακαμφθεί αυτό το πρόβλημα, τα δίκτυα P2P χρησιμοποιούν μεθόδους NAT traversal, όπως το UDP hole punching, για να επιτρέψουν σε συσκευές με περιορισμούς να συνδεθούν και αυτές στο δίκτυο. Η μέθοδος NAT traversal κρατάει το δίκτυο ενεργό, οπότε όλοι οι ομότιμοι μπορούν να συμμετέχουν και να διαμοιράζονται αρχεία.

Αποθήκευση σε προσωρινή μνήμη και δημιουργία αντιγράφων για άμεση διαθεσιμότητα δεδομένων

Για να διατηρούνται τα πιο δημοφιλή αρχεία άμεσα διαθέσιμα, κάποια δίκτυα P2P χρησιμοποιούν μεθόδους αποθήκευσης στην προσωρινή μνήμη (caching) ή δημιουργούν επιπλέον αντίγραφα των δεδομένων (replication) σε διάφορους ομότιμους. Η μέθοδος αποθήκευσης στην προσωρινή μνήμη παρέχει πιο εύκολη πρόσβαση στα δημοφιλέστερα αρχεία, ενώ η δημιουργία αντιγράφων διασφαλίζει πως θα είναι πάντα διαθέσιμα, ακόμα και εάν συγκεκριμένοι ομότιμοι αποχωρήσουν από το δίκτυο. Αυτή η μέθοδος υποστηρίζει την πιο ομαλή και πιο γρήγορη πρόσβαση στα αρχεία και διασφαλίζει την αξιόπιστη λειτουργία του δικτύου.

Μηχανισμοί ασφαλείας και ακεραιότητας δεδομένων

Τα δίκτυα P2P περιλαμβάνουν συχνά εργαλεία ασφαλείας, όπως ο κρυπτογραφημένος κατακερματισμός (cryptographic hashing) και οι ψηφιακές υπογραφές (digital signatures) για να διατηρήσουν ασφαλή τα αρχεία και να κάνουν επαλήθευση ταυτοτήτων των ομοτίμων. Αυτές οι λειτουργίες αποτρέπουν την παραποίηση των αρχείων και διασφαλίζουν πως όλες οι λήψεις είναι οι αυθεντικές, κάτι το οποίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε ένα δίκτυο που δεν έχει κεντρικό έλεγχο. Οι μηχανισμοί ασφαλείας βοηθάνε στη διατήρηση εμπιστοσύνης μεταξύ συστημάτων P2P.

Τύποι δικτύων P2P

Τα δίκτυα P2P έχουν αρκετές διαφορετικές μορφές, με διάφορους τύπους να καλύπτουν διαφορετικές ανάγκες με βάση το πώς τα δεδομένα διαμοιράζονται, οργανώνονται και επαληθεύονται. Ορίστε μια σύνοψη των βασικών τύπων δικτύων P2P, όπως και της λειτουργίας τους:

• Μη δομημένα δίκτυα (unstructured networks) – Σε αυτά τα δίκτυα, οι συσκευές συνδέονται με τυχαίο τρόπο, χωρίς κάποια οργάνωση, γεγονός που κάνει εύκολο το ξεκίνημα λειτουργίας τέτοιων δικτύων. Ωστόσο, επειδή δεν υπάρχει κάποιο κεντρικό ευρετήριο, η εύρεση αρχείων ή δεδομένων μπορεί να είναι πιο αργή, ειδικά σε πιο μεγάλα δίκτυα.
• Δομημένα δίκτυα (structured networks) – Αυτά τα δίκτυα χρησιμοποιούν αλγορίθμους, όπως το Distributed Hash Tables (DHTs), για να οργανώσουν τα δεδομένα και να τα αντιστοιχήσουν σε συγκεκριμένες συσκευές. Ο τρόπος λειτουργίας ενός τέτοιου δικτύου κάνει την εύρεση αρχείων γρήγορη και προβλέψιμη, οπότε μπορείτε να βρείτε γρήγορα τα ζητούμενα αρχεία, ακόμα και σε μεγαλύτερα δίκτυα.
• Υβριδικά δίκτυα (hybrid networks) – Τα υβριδικά δίκτυα συνδυάζουν στοιχεία των δικτύων κεντρικής διαχείρισης με τις συνδέσεις P2P, χρησιμοποιώντας έναν κεντρικό διακομιστή για διεργασίες όπως η δημιουργία ευρετηρίου, ενώ οι ομότιμοι συνεχίζουν να ανταλλάζουν δεδομένα μεταξύ τους. Αυτή η ανάμεικτη μέθοδος κάνει το δίκτυο πιο γρήγορο και εύκολα επεκτάσιμο.
• Ιεραρχικά δίκτυα (hierarchical networks) – Κάποιες συσκευές είναι «supernodes» και αναλαμβάνουν επιπλέον αρμοδιότητες, όπως η διαχείριση συνδέσεων, ενώ οι απλοί ομότιμοι διαχειρίζονται τον απλό διαμοιρασμό δεδομένων. Αυτή η μέθοδος λειτουργίας προσφέρει μεγαλύτερα επίπεδα οργάνωσης και αυξημένη αποτελεσματικότητα, εξισώνοντας ισάξια το φόρτο εργασιών σε όλο το δίκτυο.
• Ιδιωτικά δίκτυα (private networks) – Αυτά τα δίκτυα προσφέρουν πρόσβαση μόνο σε συγκεκριμένους χρήστες και συνήθως χρησιμοποιούν κρυπτογράφηση για ενισχυμένα επίπεδα ασφαλείας. Τα ιδιωτικά δίκτυα P2P λειτουργούν καλά για κλειστές ομάδες ή οργανισμούς που ο έλεγχος των δεδομένων και το απόρρητο είναι βασικές προτεραιότητες.

Χρήσεις των δικτύων P2P

Διαμοιρασμός αρχείων

Ο διαμοιρασμός αρχείων είναι μία από τις πιο συνηθισμένες χρήσεις των δικτύων P2P, ειδικά σε πλατφόρμες όπως το BitTorrent. Στον P2P διαμοιρασμό, τα αρχεία σπάνε σε μικρότερα κομμάτια που μετά διαμοιράζονται σε διάφορους ομότιμους, επιτρέποντας έτσι τις γρήγορες και αποτελεσματικές λήψεις αρχείων. Μέσω της άμεσης σύνδεσης με άλλους χρήστες, μπορείτε να αποφύγετε τους κεντρικούς διακομιστές, κάνοντας τη διαδικασία διαμοιρασμού αρχείων πιο γρήγορη και πιο ανθεκτική.

Streaming πολυμέσων

Κάποιες πλατφόρμες streaming χρησιμοποιούν δίκτυα P2P για να βελτιώσουν την ανάλυση του παρεχόμενου περιεχομένου, χρησιμοποιώντας ένα ποσοστό του εύρους ζώνης των χρηστών. Σε αυτά τα δίκτυα, κάθε χρήστης, εκτός από το streaming περιεχομένου, διαμοιράζεται επίσης κομμάτια του περιεχομένου με άλλους χρήστες, αποσυμπιέζοντας έτσι τον φόρτο των κεντρικών διακομιστών. Αυτή η προσέγγιση διασφαλίζει το πιο ομαλό streaming, ειδικά όταν πολλοί χρήστες παρακολουθούν ταυτόχρονα περιεχόμενο.

Voice over IP (VoIP)

Οι εφαρμογές VoIP, όπως το Skype, συνήθως βασίζονται σε συνδέσεις P2P για να δρομολογούν τις κλήσεις μεταξύ των χρηστών. Αντί του να περνάνε όλες τις κλήσεις μέσω ενός κεντρικού διακομιστή, τα δεδομένα ήχου και βίντεο πάνε απευθείας από τον έναν χρήστη στον άλλον. Αυτή η μέθοδος μειώνει την καθυστέρηση (latency) και βελτιώνει την ποιότητα των κλήσεων, προσφέροντας μια ομαλή και σταθερή σύνδεση.

Distributed computing

Τα δίκτυα P2P υποστηρίζουν έργα κατανεμημένου υπολογισμού (distributed computing), όπου οι χρήστες προσφέρουν εθελοντικά την υπολογιστική τους ισχύ για να λύσουν μεγάλα προβλήματα. Κάθε συσκευή διαχειρίζεται ένα μικρό κομμάτι ενός μεγαλύτερου προβλήματος, όπως η ανάλυση μεγάλου όγκου επιστημονικών δεδομένων. Μέσω της σύνδεσης χιλιάδων υπολογιστών, αυτά τα δίκτυα διαθέτουν εντυπωσιακά επίπεδα υπολογιστικής ισχύς, τα οποία υποστηρίζουν την εύρεση καινοτόμων λύσεων σε τομείς όπως οι ιατρικές έρευνες.

Gaming

Το gaming στο διαδίκτυο συχνά επωφελείται από δίκτυα P2P που συνδέουν απευθείας τους παίκτες μεταξύ τους, μειώνοντας έτσι τις καθυστερήσεις. Χρησιμοποιώντας δίκτυα P2P, κάποια παιχνίδια πολλαπλών παικτών (multiplayer) επιτρέπουν στους χρήστες να ανταλλάσσουν δεδομένα, χωρίς να απαιτείται κάποιος κεντρικός διακομιστής. Αυτή η προσέγγιση μειώνει τις καθυστερήσεις, διευκολύνοντας τη διατήρηση μιας πιο γρήγορης και πραγματικού χρόνου εμπειρίας gaming για όλους τους χρήστες.

Blockchain και κρυπτονομίσματα

Τα κρυπτονομίσματα όπως το Bitcoin χρησιμοποιούν δίκτυα P2P για να τροφοδοτούν με υπολογιστική ισχύ τα αποκεντρωμένα δίκτυα blockchain. Σε αυτή την προσέγγιση, ο κάθε ομότιμος, ή αλλιώς «node», επαληθεύει διάφορες συναλλαγές και διατηρεί ένα πλήρες αντίγραφο του blockchain. Αυτή η βασισμένη σε ομότιμους προσέγγιση διατηρεί ανώνυμα και ασφαλή από παραποίηση τα δεδομένα, χωρίς όμως να βασίζεται σε κάποιον κεντρικό έλεγχο.

Decentralized apps (DApps)

Οι αποκεντρωμένες εφαρμογές ή αλλιώς DApps, βασίζονται σε δίκτυα P2P για να λειτουργούν χωρίς κεντρικό έλεγχο. Σε πλατφόρμες όπως το Ethereum, οι DApps χρησιμοποιούν μεθόδους P2P για να αποθηκεύουν δεδομένα και να διαχειρίζονται διεργασίες σε πολλαπλές συσκευές, υποστηρίζοντας διάφορες αποκεντρωμένες υπηρεσίες, όπως οικονομικές υπηρεσίες, υπηρεσίες αποθήκευσης δεδομένων ή ακόμα και υπηρεσίες ψηφοφορίας παρέχοντας υψηλά επίπεδα ασφάλειας και διαφάνειας.

Πότε προτείνεται η χρήση δικτύων P2P;

Εάν αναρωτιέστε εάν η χρήση ενός δικτύου P2P είναι σωστή επιλογή, αυτό συνήθως εξαρτάται από τις εκάστοτε ανάγκες, όπως η ταχύτητα, το επίπεδο απορρήτου και η σταθερότητα του δικτύου. Ορίστε μια γρήγορη ματιά σε κάποιες περιπτώσεις που η χρήση δικτύων P2P είναι η ιδανική επιλογή:

• Γρήγορος διαμοιρασμός αρχείων – Για να διαμοιράζεστε αρχεία μεγάλου μεγέθους, όπως βίντεο και λογισμικό, τα δίκτυα P2P επιταχύνουν τις λήψεις, κατακερματίζοντας τα αρχεία σε μικρότερα κομμάτια τα οποία διαμοιράζονται μεταξύ των χρηστών. Με αυτή τη μέθοδο, ο φόρτος διαμοιράζεται, οπότε όλοι ολοκληρώνουν πιο γρήγορα τη λήψη των αρχείων τους.
• Αποφυγή προβλημάτων διακομιστή – Εάν ο κεντρικός διακομιστής είναι αργός ή αντιμετωπίζει προβλήματα συμφόρησης χρηστών, η προσέγγιση των P2P δικτύων μπορεί να βοηθήσει, συνδέοντας τις συσκευές απευθείας μεταξύ τους. Με αυτή τη μέθοδο, τα δεδομένα μεταφέρονται πιο γρήγορα, χωρίς να χρειάζεται να βασίζεστε σε έναν κεντρικό διακομιστή για τη διαχείριση της κίνησης.
• Ανθεκτικότητα και διαθεσιμότητα δεδομένων – Για εργασίες όπως το streaming ή τη συνεργασία μεταξύ χρηστών, τα δίκτυα P2P προσφέρουν αυξημένη σταθερότητα. Λόγω του ότι τα δεδομένα είναι διαμοιρασμένα μεταξύ πολλών συσκευών, το δίκτυο συνεχίζει και τρέχει ομαλά, ακόμα και εάν κάποιοι χρήστες αποσυνδεθούν.
• Καλύτερα επίπεδα απορρήτου – Τα δίκτυα P2P δεν βασίζονται σε κάποιον κεντρικό αποθηκευτικό χώρο, το οποίο σημαίνει πως τα δεδομένα δεν είναι αποθηκευμένα μόνο σε ένα μέρος. Ως αποτέλεσμα αυτού, η πιθανότητα του να ελέγχονται ή του να παρακολουθούνται είναι ιδιαίτερα χαμηλή.
• Αποτελεσματικότητα εύρους ζώνης – Τα δίκτυα P2P είναι μια εξαιρετική λύση για την εξοικονόμηση εύρους ζώνης, ειδικά όταν πολλοί χρήστες χρειάζονται το ίδιο αρχείο. Λόγω της λήψης δεδομένων από πολλαπλές πηγές, καμία μεμονωμένη σύνδεση δεν καταλήγει να αντιμετωπίζει προβλήματα συμφόρησης.

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των δικτύων P2P

Τα δίκτυα P2P μπορεί να αποτελέσουν ισχυρά εργαλεία, αλλά έχουν και κάποια μειονεκτήματα. Για να δείτε το εάν η P2P προσέγγιση είναι κατάλληλη για τις ανάγκες σας, ορίστε μια πιο αναλυτική ανάλυση σχετικά με το σε ποιες περιστάσεις ενδείκνυνται και σε ποιες δεν είναι η καλύτερη επιλογή.

Πόσο επικίνδυνη είναι η χρήση ενός δικτύου P2P;

Η χρήση ενός δικτύου P2P εγκυμονεί συγκεκριμένους κινδύνους λόγω του πόσο ανοιχτά και πόσο αποκεντροποιημένα είναι αυτά τα συστήματα. Χωρίς έναν κεντρικό διακομιστή να επιβλέπει τις ενέργειες, τα δίκτυα P2P μπορούν να οδηγήσουν στους ακόλουθους κινδύνους:

• Διανομή κακόβουλου λογισμικού – Τα αρχεία στα δίκτυα P2P δεν προέρχονται πάντα από έμπιστες πηγές, κάτι το οποίο σημαίνει πως οι χάκερ μπορεί να κρύβουν κακόβουλο λογισμικό σε αρχεία που φαίνονται ασφαλή. Ωστόσο, δείτε εδώ το πώς μπορείτε να κατεβάζετε αρχεία torrent με ασφάλεια.
• Έλλειψη αυθεντικότητας αρχείων – Χωρίς μια κεντρική διαδικασία επαλήθευσης, είναι πολύ δύσκολο να ξέρει κανείς εάν το αρχείο είναι αυθεντικό. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στη λήψη ενός ψεύτικου ή τροποποιημένου αρχείου χωρίς να το καταλάβετε.
• Παραβίαση απορρήτου – Οι υπόλοιποι χρήστες των P2P δικτύων μπορούν να δουν τη διεύθυνση IP σας, κάτι που σημαίνει πως κακόβουλοι χρήστες μπορεί να παρακολουθούν τη διαδικτυακή σας δραστηριότητα ή ακόμα και να ξέρουν τη γενικότερη τοποθεσία που βρίσκεστε.
• Ευπάθεια συσκευής – Οι άμεσες συνδέσεις με άλλες συσκευές μπορεί να εκθέσουν σε κινδύνους το σύστημά σας. Οι χάκερ μπορεί να εκμεταλλευτούν την πρόσβαση αυτή για να υποκλέψουν ευαίσθητα αρχεία ή κομμάτια αποθηκευτικού χώρου της συσκευής σας.

Συμβουλές για την ασφαλή χρήση δικτύων P2P

Για να εκμεταλλευτείτε πλήρως τα δίκτυα P2P ενώ παράλληλα είστε ασφαλείς, υπάρχουν μερικές βασικές πρακτικές που μπορεί να κάνουν μεγάλη διαφορά. Ορίστε κάποια πρακτικές συμβουλές για να σας βοηθήσουν με την ασφαλή και την αποδοτική χρήση των δικτύων P2P:

• Κάντε χρήση ενημερωμένου λογισμικού – Να ενημερώνετε πάντα το πρόγραμμα πελάτη P2P σας για να έχετε τις τελευταίες διορθώσεις ασφαλείας και τις βελτιώσεις κρυπτογράφησης, μειώνοντας έτσι τις πιθανές ευπάθειες.
• Ορισμός ορίων εύρους ζώνης – Τα δίκτυα P2P χρησιμοποιούν τεράστια ποσοστά εύρους ζώνης, οπότε το να θέτετε όρια λήψης και μεταφόρτωσης είναι ένας καλός τρόπος για να διατηρείτε ισορροπία μεταξύ των ταχυτήτων σας για τις υπόλοιπες δραστηριότητές σας.
• Σάρωση αρχείων – Κάντε σάρωση κάθε αρχείου λήψης χρησιμοποιώντας λογισμικό antivirus ώστε να εντοπίζετε τυχόν κακόβουλο λογισμικό πριν το ανοίξετε. Κάποια προγράμματα antivirus σαρώνουν αυτόματα τα αρχεία P2P.
• Επιλέξτε αξιόπιστα προγράμματα πελάτες P2P – Τα έμπιστα προγράμματα πελάτες P2P συνήθως παρέχουν καλύτερη κρυπτογράφηση και υποστήριξη κοινότητας, μειώνοντας έτσι τους κινδύνους έκθεσης σε κακόβουλο λογισμικό.
• Κάντε χρήση εργαλείων φιλτραρίσματος ομότιμων – Το φιλτράρισμα ομοτίμων μπλοκάρει τις συνδέσεις από μη έμπιστες πηγές. Η ενεργοποίηση του φίλτρου αυτού περιορίζει την πρόσβαση αποκλειστικά σε επαληθευμένους και ασφαλείς ομότιμους.
• Περιορισμένη χρήση κοινόχρηστων φακέλων – Να διαμοιράζεστε μόνο τους προκαθορισμένους φακέλους, κρατώντας ξεχωριστά τα ευαίσθητα αρχεία σας για να έχετε τον πλήρη έλεγχο του τι μπορούν να δουν οι υπόλοιποι χρήστες του δικτύου.
• Διαχείριση των ρυθμίσεων ορατότητας της IP – Πολλά προγράμματα πελάτες P2P σας επιτρέπουν να προσαρμόζετε τα επίπεδα ορατότητας της IP σας. Μειώνοντας τα επίπεδα έκθεσης της IP, προσθέτετε ένα επιπλέον επίπεδο απορρήτου.
• Χρήση ενός VPN – Το VPN αποκρύπτει την πραγματική διεύθυνση IP σας οπότε οι υπόλοιποι χρήστες του δικτύου δεν μπορούν να δουν την τοποθεσία σας και το τι αρχεία κατεβάζετε, ακόμα και εάν το δίκτυο δεν έχει ισχυρά εργαλεία ελέγχου απορρήτου. Τα κορυφαία VPN, όπως το ExpressVPN μπορούν επίσης να μπλοκάρουν ιχνηλάτες και κακόβουλους ιστότοπους.

Κάποια VPN έχουν επίσης ειδικές λειτουργίες για τη λήψη αρχείων. Για παράδειγμα, το CyberGhost διαθέτει βελτιστοποιημένους διακομιστές για λήψη αρχείων και το NordVPN έχει τη λειτουργία MeshNet η οποία σας επιτρέπει να δημιουργείτε το δικό σας ασφαλές P2P δίκτυο.

Συχνές ερωτήσεις σχετικά με τα δίκτυα P2P

Τελικά συμπεράσματα

Τα δίκτυα P2P παρέχουν ένα αποκεντροποιημένο μέρος για τον διαμοιρασμό αρχείων, το streaming και τη συνεργασία μεταξύ συσκευών, χωρίς να υπάρχει ανάγκη κεντρικού διακομιστή. Λόγω του ότι το περιεχόμενο διαμοιράζεται μεταξύ πολλαπλών συσκευών, είναι πιθανό να μπορείτε να βρείτε εξειδικευμένα ή σπάνια αρχεία σε τέτοια δίκτυα. Επίσης, τα δίκτυα P2P χρησιμοποιούνται στο «mesh networking» επιτρέποντας τη σύνδεση με ομότιμους (peers) εκτός σύνδεσης, κάτι το οποίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε περιοχές με δυσκολίες πρόσβασης.

Παρόλα αυτά, ασχέτως της ευελιξίας τους, θα πρέπει να είστε προσεκτικοί κατά τη χρήση τους. Η αποκεντροποιημένη φύση των δικτύων P2P σημαίνει πως δεν μπορείτε να είστε σίγουροι πως δεν υπάρχουν κακόβουλοι χρήστες στο δίκτυο. Εάν κάτι τέτοιο ισχύει, μπορούν να αποστείλουν κακόβουλο λογισμικό μέσω του δικτύου ή ακόμα και να εντοπίσουν τη φυσική σας τοποθεσία χρησιμοποιώντας τη διεύθυνση IP σας, η οποία είναι εμφανής. Θα σας πρότεινα ανεπιφύλακτα τη χρήση ενός αξιόπιστου VPN για να αποκρύψετε τη διεύθυνση IP σας όταν συνδέεστε σε ένα δίκτυο P2P.